пасмуткава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пасмутку́ю пасмутку́ем
2-я ас. пасмутку́еш пасмутку́еце
3-я ас. пасмутку́е пасмутку́юць
Прошлы час
м. пасмуткава́ў пасмуткава́лі
ж. пасмуткава́ла
н. пасмуткава́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час пасмуткава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пасмуткава́ць сов. погрусти́ть, попеча́литься, потоскова́ть; поскорбе́ть, покручи́ниться, посокруша́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасмуткава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак.

Смуткаваць некаторы час. Хацелася, напрыклад, каб Вольга крыху пасмуткавала — і здавалася, што яна смуткуе. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасмуці́цца, ‑смучуся, ‑смуцішся, ‑смуціцца; зак.

Тое, што і пасмуткаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

погрусти́ть сов. пасумава́ць, пасмуткава́ць, пажуры́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

покручи́ниться сов., нар.-поэт. пажуры́цца, пасмуткава́ць, памарко́ціцца, патужы́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

попеча́литься сов. пасмуткава́ць, пасмуці́цца, пажуры́цца, памарко́ціцца; (погрустить) пасумава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)