пасклада́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пасклада́ю пасклада́ем
2-я ас. пасклада́еш пасклада́еце
3-я ас. пасклада́е пасклада́юць
Прошлы час
м. пасклада́ў пасклада́лі
ж. пасклада́ла
н. пасклада́ла
Загадны лад
2-я ас. пасклада́й пасклада́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пасклада́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пасклада́ць сов. (о многом)

1. (в одно место) сложи́ть; (в копны — ещё) скопни́ть; (упаковать — ещё) уложи́ть;

2. (составить из частей) сложи́ть;

3. (придать чему-л. какой-л. вид, форму, положение) сложи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасклада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны і паскла́дваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Скласці ўсё, многае.

П. сена ў копы.

2. і без дап. Складаць (складваць) некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пасклада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Скласці ўсё, многае. Пасля скінулі з Міхалавага воза асіну, паскладалі на воз свае мяшкі з сенам і аброчныя торбы і на іх паклалі Міхала. Чорны. Мы насцягвалі ў лаўжы рознага ламачча, .. і паскладалі яго так, каб яно было відно з паветра. Сабаленка.

2. і без дап. Складаць некаторы час. — Я палезу капаць, — сказаў я, спыніўшы яго [бацьку]. — Ты паскладай. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паскла́дваць сов., см. пасклада́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасклада́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад паскладаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паскла́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Тое, што і паскладаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

покопни́ть сов., с.-х. пасклада́ць у ко́пы, скла́сці ў ко́пы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасклада́ны

1. сло́женный; скопнённый; уло́женный;

2. сло́женный;

3. сло́женный;

1-3 см. пасклада́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уложи́ть сов.

1. (положить) пакла́сці, мног. пакла́сці, пасклада́ць, паскла́дваць;

уложи́ть на дива́н пакла́сці на кана́пу;

уложи́ть все кни́ги в я́щик пакла́сці (пасклада́ць, паскла́дваць) усе́ кні́гі ў скры́нку;

2. (положить спать) пакла́сці, укла́сці (спаць), мног. пакла́сці (спаць);

3. (расположить в определённом порядке) укла́сці; (сложить) скла́сці, мног. пасклада́ць, паскла́дваць;

4. (уместить) разг. укла́сці;

5. (обложить) абкла́сці, мног. паабклада́ць, паабкла́дваць; (выложить) вы́класці, мног. павыклада́ць, павыкла́дваць; см. укла́дывать;

6. (убить) разг. забі́ць;

он уложи́л двух за́йцев ён забі́ў двух за́йцаў;

◊

уложи́ть в гроб увагна́ць у магі́лу;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)