паскарача́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., што.

Скараціць усё, многае.

П. тэрміны выканання работ.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паскарача́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паскарача́ю паскарача́ем
2-я ас. паскарача́еш паскарача́еце
3-я ас. паскарача́е паскарача́юць
Прошлы час
м. паскарача́ў паскарача́лі
ж. паскарача́ла
н. паскарача́ла
Загадны лад
2-я ас. паскарача́й паскарача́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паскарача́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паскарача́ць сов. (о многом, о многих) сократи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паскарача́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Скараціць усё, многае. Паскарачаць тэрміны выканання работ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сократи́ть сов., в разн. знач. скараці́ць, мног. паскарача́ць, паскаро́чваць;

сократи́ть статью́ скараці́ць арты́кул;

сократи́ть срок скараці́ць тэ́рмін;

сократи́ть расхо́ды скараці́ць расхо́ды (выда́ткі);

сократи́ть дробь мат. скараці́ць дроб;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)