паскара́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. паскара́ецца паскара́юцца
Прошлы час
м. паскара́ўся паскара́ліся
ж. паскара́лася
н. паскара́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паскара́цца несов., возвр., страд. ускоря́ться; см. паско́рыцца, паскара́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паскара́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да паскорыцца.

2. Зал. да паскараць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паско́рыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ыцца; зак.

1. Стаць больш хуткім.

Рух поезда паскорыўся.

2. Наступіць хутчэй, чым думалася.

Зварот мой паскорыўся.

|| незак. паскара́цца, -а́ецца і паско́рвацца, -аецца.

|| наз. паскарэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ускоря́ться возвр., страд. паскара́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

убыстря́ться возвр., страд. паскара́цца, паско́рвацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паско́рвацца несов., возвр., страд., см. паскара́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паскарэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. паскараць — паскорыць і паскарацца — паскорыцца.

2. Спец. Велічыня змянення хуткасці руху за адзінку часу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)