Паска́ль
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
Паска́ль |
Паска́лі |
| Р. |
Паска́ля |
Паска́ляў |
| Д. |
Паска́лю |
Паска́лям |
| В. |
Паска́ля |
Паска́ляў |
| Т. |
Паска́лем |
Паска́лямі |
| М. |
Паска́лю |
Паска́лях |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
паска́ліць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
паска́лю |
паска́лім |
| 2-я ас. |
паска́ліш |
паска́ліце |
| 3-я ас. |
паска́ліць |
паска́ляць |
| Прошлы час |
| м. |
паска́ліў |
паска́лілі |
| ж. |
паска́ліла |
| н. |
паска́ліла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
паска́ль |
паска́льце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
паска́ліўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)