пасеі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пасеі́ст |
пасеі́сты |
| Р. |
пасеі́ста |
пасеі́стаў |
| Д. |
пасеі́сту |
пасеі́стам |
| В. |
пасеі́ста |
пасеі́стаў |
| Т. |
пасеі́стам |
пасеі́стамі |
| М. |
пасеі́сце |
пасеі́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пасеі́ст м., книжн. пассеи́ст
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пассеи́ст пасеі́ст, -та м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)