па́свіцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -се́цца і -свіцца; незак.

Быць на падножным корме (пра жывёлу, птушку).

На лузе пасвіўся статак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

па́свіцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. пасе́цца
па́свіцца		 пасу́цца
па́свяцца
Прошлы час
м. па́свіўся па́свіліся
ж. па́свілася
н. па́свілася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

па́свіцца несов. пасти́сь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́свіцца, пасецца і пасвіцца; незак.

Быць, карміцца на пашы (пра жывёлу, птушку). На скошаным лузе, недалёка ад дубоў, пасвіліся статкі. Там і сям сядзелі пастушкі. Колас. Па ўсім палетку пасвіліся коні. Але яны ўжо здаволіліся добрай пашай і ляніва грызлі канюшыну. Чарнышэвіч. Астатнія [гусі], закрычаўшы, .. кінуліся ў сад, дзе пасвіўся ўвесь статак. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасти́сь несов. па́свіцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпа́свіцца, -пасу́ся, -пасе́шся, -пасе́цца; -пасёмся, -пасяце́ся, -пасу́цца і -па́свішся, -па́свіцца; -па́свімся, -па́свіцеся, -па́свяцца; -па́свіўся, -па́свілася; -пасі́ся; зак. (разм.).

1. Тое, што і адпасвіць (у 2 знач.).

2. Скончыць пасвіцца.

3. Адкарміцца на падножным корме; ад’есціся.

Каровы адпасвіліся за лета.

|| незак. адпа́свацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папа́свіцца, ‑пасецца і ‑пасвіцца; зак.

Пасвіцца некаторы час. Варанецкі лёгка саскочыў з сядла, паслабіў каню папругі і пусціў яго папасвіцца. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапа́свіцца, ‑пасецца; зак.

Пасвіцца некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпа́свіцца, ‑пасуся, ‑пасешся, ‑пасецца; ‑пасёмся, ‑пасяцеся, ‑пасуцца і ‑пасуся, ‑пасвішся, ‑пасвіцца; ‑пасвімся, ‑пасвіцеся, ‑пасвяцца; пр. адпасвіўся, ‑пасвілася; заг. адпасіся; зак.

1. Адкарміцца, адгуляцца на падножным корме; ад’есціся.

2. Скончыць пасвіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́сціцца, пасецца; незак.

Тое, што і пасвіцца. Пасціўся перад алешнікам спутаны конь. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)