пасва́таць гл. сватаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пасва́таць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пасва́таю пасва́таем
2-я ас. пасва́таеш пасва́таеце
3-я ас. пасва́тае пасва́таюць
Прошлы час
м. пасва́таў пасва́талі
ж. пасва́тала
н. пасва́тала
Загадны лад
2-я ас. пасва́тай пасва́тайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пасва́таўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пасва́таць сов. посва́тать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасва́таць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Зак. да сватаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сва́таць, -аю, -аеш, -ае; незак., каго-што.

1. каму. Прапаноўваць каго-н. у мужы ці ў жонкі.

Сваталі яму многа дзяўчат.

2. Прасіць згоды на шлюб з кім-н. (у жанчыны або ў яе радні).

С. дачку суседа.

3. перан. Настойліва прапаноўваць што-н. (заняць якую-н. пасаду, выступіць у каго-н. або выкарыстаць што-н., назначыць у якасці каго-н. і пад.; разм.).

С. у кіраўнікі.

|| зак. пасва́таць, -аю, -аеш, -ае; -аны, сасва́таць, -аю, -аеш, -ае; -аны, вы́сватаць, -аю, -аеш, -ае; -аны і усва́таць, -аю, -аеш, -ае; -аны.

|| наз. сва́танне, -я, н. і сватаўство́, -а́, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

посва́тать сов. пасва́таць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прысва́таць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго (разм.).

Знайшоўшы (жаніха, нявесту), пасватаць.

|| незак. прысва́тваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перасва́таць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Разм. Пасватаць усіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

присва́тать сов., разг., уст. прысва́таць, пасва́таць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прысва́таць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Разм. Пасватаць. Дык як толькі яму споўнілася васемнаццаць, бацька і прысватаў яго да Матруны. Марціновіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)