паса́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. паса́т паса́ты
Р. паса́ту паса́таў
Д. паса́ту паса́там
В. паса́т паса́ты
Т. паса́там паса́тамі
М. паса́це паса́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паса́т, -у, М -са́це, м.

Сухі трапічны вецер, які пастаянна дзьме ад субтрапічных шырот у бок экватара.

|| прым. паса́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паса́т, -ту м., геогр. пасса́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паса́т, ‑у, М ‑саце, м.

Устойлівы трапічны вецер, які дзьме ад субтропікаў у бок экватара.

[Гал. passaat.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасса́т геогр. паса́т, -ту м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)