пасаско́кваць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
пасаско́кваем |
| 2-я ас. |
- |
пасаско́кваеце |
| 3-я ас. |
пасаско́квае |
пасаско́кваюць |
| Прошлы час |
| м. |
пасаско́кваў |
пасаско́квалі |
| ж. |
пасаско́квала |
| н. |
пасаско́квала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
- |
пасаско́квайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пасаско́кваўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пасаско́кваць сов.
1. (о многих) соскочи́ть; спры́гнуть;
2. (о многом — сорваться) соскочи́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пасаско́кваць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.
Тое, што і пасаскакваць. Маўчалі адно нашы кулямёты. Іх разлікі пасаскоквалі таксама з машын, як толькі пачулася каманда «паветра!» Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пасаска́кваць і пасаско́кваць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -ае; -аем, -аеце, -аюць; зак.
Саскочыць — пра ўсё, многае або ўсіх, многіх.
Хлопцы пасаскоквалі з коней.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)