пасартава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пасарту́ю |
пасарту́ем |
| 2-я ас. |
пасарту́еш |
пасарту́еце |
| 3-я ас. |
пасарту́е |
пасарту́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
пасартава́ў |
пасартава́лі |
| ж. |
пасартава́ла |
| н. |
пасартава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
пасарту́й |
пасарту́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
пасартава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пасартава́ць сов. рассортирова́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пасартава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго-што.
1. Раздзяліць паводле сартоў, рассартаваць.
2. і без дап. Сартаваць некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перасартава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.
1. Рассартаваць нанава, іначай. Перасартаваць яблыкі.
2. Рассартаваць, пасартаваць усё, многае. Перасартаваць усё насенне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)