пасалаве́ць гл. салавець.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пасалаве́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пасалаве́ю пасалаве́ем
2-я ас. пасалаве́еш пасалаве́еце
3-я ас. пасалаве́е пасалаве́юць
Прошлы час
м. пасалаве́ў пасалаве́лі
ж. пасалаве́ла
н. пасалаве́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час пасалаве́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пасалаве́ць сов., см. пасаве́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасалаве́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Зрабіцца невыразным, мутным ад стомленасці, ап’янення і пад. (пра вочы). Вочы ў многіх пасалавелі ўжо, але людзі яшчэ трымаліся, змагаючыся з магутным гіпнозам ад манатоннай прамовы. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пасалаве́ць ’паблякнуць ад стомы’ (паўн.-усх., КЭС), ’зрабіцца невыразным, мутным ад стомы, ап’янення (пра вочы)’ (ТСБМ). Да салаве́ць ’тс’, якое разам з рус. солове́ть ’мутнець’, укр. солові́ти ’хмурнець (аб поглядзе)’, рус. солово́й ’светла-шэры, жаўтлява-шэры’ з’яўляецца роднасным да ст.-в.-ням. salo, salawêr ’цёмны, мутны’, ст.-ісл. sǫlr ’жоўты, брудны’, англ. sallow ’бледны’ (Фасмер, 3, 712).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

салаве́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак. (разм.).

Рабіцца вялым, сонным ад зморанасці.

|| зак. асалаве́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е і пасалаве́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

посолове́ть сов. пасаве́ць, пасалаве́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасаве́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Тое, што і пасалавець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)