парыхле́ць гл. рыхлець.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парыхле́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. парыхле́е парыхле́юць
Прошлы час
м. парыхле́ў парыхле́лі
ж. парыхле́ла
н. парыхле́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час парыхле́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

парыхле́ць сов. порыхле́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парыхле́ць, ‑ее; зак.

Зрабіцца, стаць рыхлым, рыхлейшым. Снег парыхлеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыхле́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́е; незак.

Станавіцца рыхлым, рыхлейшым.

Глеба рыхлее.

|| зак. парыхле́ць, -е́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

порыхле́ть сов.

1. парыхле́ць;

2. перен. стаць больш дру́злым.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)