парыко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. парыко́вы парыко́вая парыко́вае парыко́выя
Р. парыко́вага парыко́вай
парыко́вае		 парыко́вага парыко́вых
Д. парыко́ваму парыко́вай парыко́ваму парыко́вым
В. парыко́вы (неадуш.)
парыко́вага (адуш.)		 парыко́вую парыко́вае парыко́выя (неадуш.)
парыко́вых (адуш.)
Т. парыко́вым парыко́вай
парыко́ваю		 парыко́вым парыко́вымі
М. парыко́вым парыко́вай парыко́вым парыко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

парыко́вы парико́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парыко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да парыка. Парыковая майстэрня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пары́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Накладная прычоска з натуральных ці сінтэтычных валасоў, нашытых на аснову.

Насіць п.

Акцёр у парыку.

|| памянш. парычо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

|| прым. парыко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парико́вый парыко́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)