парчо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. парчо́вы парчо́вая парчо́вае парчо́выя
Р. парчо́вага парчо́вай
парчо́вае		 парчо́вага парчо́вых
Д. парчо́ваму парчо́вай парчо́ваму парчо́вым
В. парчо́вы (неадуш.)
парчо́вага (адуш.)		 парчо́вую парчо́вае парчо́выя (неадуш.)
парчо́вых (адуш.)
Т. парчо́вым парчо́вай
парчо́ваю		 парчо́вым парчо́вымі
М. парчо́вым парчо́вай парчо́вым парчо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

парчо́вы парчо́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парчо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да парчы. Парчовая вытворчасць. // Зроблены з парчы. Парчовая сукенка. □ Пасярэдзіне пакоя стаяў стол, укрыты цяжкім парчовым абрусам, і крэслы. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парча́, -ы́, ж.

Шчыльная ўзорыстая шаўковая тканіна, патыканая залатымі або сярэбранымі ніткамі.

|| прым. парчо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парчо́вый парчо́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)