парфі́равы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
парфі́равы |
парфі́равая |
парфі́равае |
парфі́равыя |
| Р. |
парфі́равага |
парфі́равай парфі́равае |
парфі́равага |
парфі́равых |
| Д. |
парфі́раваму |
парфі́равай |
парфі́раваму |
парфі́равым |
| В. |
парфі́равы (неадуш.) парфі́равага (адуш.) |
парфі́равую |
парфі́равае |
парфі́равыя (неадуш.) парфі́равых (адуш.) |
| Т. |
парфі́равым |
парфі́равай парфі́раваю |
парфі́равым |
парфі́равымі |
| М. |
парфі́равым |
парфі́равай |
парфі́равым |
парфі́равых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
парфі́равы мин. порфи́ровый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
парфі́равы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да парфіру. Парфіравая структура. // Які складаецца з парфіру. Парфіравыя скалы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
парфі́р, -у, м.
Вулканічная горная парода, якая выкарыстоўваецца як будаўнічы матэрыял.
|| прым. парфі́равы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
порфи́ровый мин. парфі́равы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
парфі́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Тое, што і парфіравы.
2. Чырвоны, пурпуровы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)