пару́чніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пару́чніцкі пару́чніцкая пару́чніцкае пару́чніцкія
Р. пару́чніцкага пару́чніцкай
пару́чніцкае		 пару́чніцкага пару́чніцкіх
Д. пару́чніцкаму пару́чніцкай пару́чніцкаму пару́чніцкім
В. пару́чніцкі
пару́чніцкага		 пару́чніцкую пару́чніцкае пару́чніцкія
Т. пару́чніцкім пару́чніцкай
пару́чніцкаю		 пару́чніцкім пару́чніцкімі
М. пару́чніцкім пару́чніцкай пару́чніцкім пару́чніцкіх

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пару́чнік, -а, мн. -і, -аў, м.

У царскай арміі: афіцэрскі чын, рангам вышэйшы за падпаручніка і ніжэйшы за штабс-капітана, а таксама асоба, якая мае гэта званне.

|| прым. пару́чніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)