парумя́ніць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
парумя́ню |
парумя́нім |
| 2-я ас. |
парумя́ніш |
парумя́ніце |
| 3-я ас. |
парумя́ніць |
парумя́няць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
парумя́ніў |
парумя́нілі |
| ж. |
парумя́ніла |
| н. |
парумя́ніла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
парумя́нь |
парумя́ньце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
парумя́ніўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
парумя́ніць сов. порумя́нить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
парумя́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго-што.
1. Злёгку нарумяніць, зрабіць румяным.
2. і без дап. Румяніць некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
порумя́нить сов. парумя́ніць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)