парудзе́ць гл. рудзець.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парудзе́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. парудзе́ю парудзе́ем
2-я ас. парудзе́еш парудзе́еце
3-я ас. парудзе́е парудзе́юць
Прошлы час
м. парудзе́ў парудзе́лі
ж. парудзе́ла
н. парудзе́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час парудзе́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

парудзе́ць сов. порыже́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парудзе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Стаць рудым, рудзейшым. Паднялася рака, вада стала густая, парудзела і несла аднекуль з-пад Мсціжаў, дзе, відаць, ліў яшчэ большы дождж, бярвенне — недзе падмывала яго з берагоў. Пташнікаў. У той бок, пад Эйсманты, дзе пачынаўся канал, торф паспеў прасохнуць і парудзеў. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рудзе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

1. Рабіцца рудым, рудзейшым.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Віднецца (пра што-н. рудое).

|| зак. зрудзе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е (да 1 знач.) і парудзе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зрудзе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Зрабіцца рудым; парудзець. [Раман] сціскае ў руцэ халодны кашалёк. Вынасілася скура, зрудзела, працерлася. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)