партрэ́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
партрэ́тны |
партрэ́тная |
партрэ́тнае |
партрэ́тныя |
| Р. |
партрэ́тнага |
партрэ́тнай
партрэ́тнае |
партрэ́тнага |
партрэ́тных |
| Д. |
партрэ́тнаму |
партрэ́тнай |
партрэ́тнаму |
партрэ́тным |
| В. |
партрэ́тны (неадуш.)
партрэ́тнага (адуш.) |
партрэ́тную |
партрэ́тнае |
партрэ́тныя (неадуш.)
партрэ́тных (адуш.) |
| Т. |
партрэ́тным |
партрэ́тнай
партрэ́тнаю |
партрэ́тным |
партрэ́тнымі |
| М. |
партрэ́тным |
партрэ́тнай |
партрэ́тным |
партрэ́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
партрэ́тны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да партрэта. Партрэтнае мастацтва. Партрэтныя замалёўкі. Партрэтны жывапіс.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
партрэ́т, -а, М -рэ́це, мн. -ы, -аў, м.
Адлюстраванне якога-н. чалавека на карціне, фатаграфіі, у скульптуры.
Скульптурны п.
Групавы п. (некалькіх асоб). Літаратурны п. (перан.; мастацкае апісанне каго-н.).
|| прым. партрэ́тны, -ая, -ае.
П. жывапіс.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
портре́тный партрэ́тны;
портре́тное схо́дство партрэ́тнае падабе́нства;
портре́тная жи́вопись партрэ́тны жы́вапіс.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
драпе́жны, ‑ая, ‑ае.
1. Які корміцца іншымі жывёлінамі (пра звяроў, птушак і пад.). Драпежны звер. Судак — драпежная рыба. □ У лесе жылі звяры і драпежныя птушкі: каршуны, совы, пугачы, ястрабы. Колас. // Які належыць, уласцівы такім жывёлінам. Кручкаватая драпежная дзюба раскрылася, на Сашку ўставілася мёртвае злоснае вока. Даніленка. З другога ж боку, гэты самы гук, драпежны і злосны, памагаў .. [Сяргею] крыху агледзецца і больш-менш пэўна вызначыць сваё становішча, бо ён заблытаўся ў незнаёмай мясцовасці. Колас.
2. перан. Поўны імкнення да нажывы; прагны, хцівы (пра чалавека). Драпежная натура. □ Постаць цара вынікала ва ўяўленні ў сваёй страшнай дваістасці: цар лагодны, партрэтны цар, і цар, паказаны ў кніжачцы, драпежны цар — ашуканец са злосна вышчаранымі зубамі, гатовымі грызці людское цела. Колас. // Які выражае прагнасць, сквапнасць, хцівасць. Драпежны выраз твару. Драпежны позірк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)