партнё́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. партнё́рка партнё́ркі
Р. партнё́ркі партнё́рак
Д. партнё́рцы партнё́ркам
В. партнё́рку партнё́рак
Т. партнё́ркай
партнё́ркаю		 партнё́ркамі
М. партнё́рцы партнё́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

партнёрка ж. партнёрша

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

партнёрка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Жан. да партнёр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

партнёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Удзельнік гульні з кім-н. (на сцэне, у карты, у спорце і г.д.), а таксама наогул удзельнік якой-н. сумеснай дзейнасці.

Партнёры згадзіліся на нічыю.

П. па домаўладанні.

2. Краіна — удзельнік якога-н. саюза, блока, пагаднення.

Дзяржавы — гандлёвыя партнёры.

|| ж. партнёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (да 1 знач.; разм.).

|| прым. партнёрскі, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

партнёрша партнёрка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)