партамане́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. партамане́т партамане́ты
Р. партамане́та партамане́таў
Д. партамане́ту партамане́там
В. партамане́т партамане́ты
Т. партамане́там партамане́тамі
М. партамане́це партамане́тах

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

партамане́т, ‑а, М ‑неце, м.

Невялікі кашалёк для грошай. Доўга ў руках круціў.. [рубель] доктар, нават да акна паднёс, паглядзеў на святло, толькі тады паклаў у скураны партаманет. П. Ткачоў.

[Фр. porte-monnaie.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Партамане́т, партмане́т ’невялікі кашалёк для грошай’ (ТСБМ, Бір. Дзярж., Бяльк.), партма́н, партма́нка ’тс’ (Сцяшк.). Відаць, праз польск. portmoneta ’тс’ з франц. portemonnaie. Параўн. яшчэ рус. народнае партмане́т. Канцавое т Фасмер (3, 335) тлумачыць уплывам слова моне́та.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тарпане́т ’партаманет’ (Растарг.). З метатэзай у народнай мове ад партамент ’тс’, гл. партаманет.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

портмоне́ нескл., ср. партамане́т, -та м., партмане́т, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

партмане́т, ‑а, М ‑неце, м.

Тое, што і партаманет. Відаць, кавалёвы словы кальнулі Вайтовіча, бо ён дастаў партманет і працягнуў кавалю два злотых. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прытумане́т ’кашалёк’ (Сл. Брэс.). З партамане́т, партмане́т ’невялікі кашалёк для грошай’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кошелёк м.

1. кашалёк, -лька́ м., партамане́т, -та м.;

2. перен. кішэ́нь, -ні ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)