парнікаво́д
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
парнікаво́д |
парнікаво́ды |
| Р. |
парнікаво́да |
парнікаво́даў |
| Д. |
парнікаво́ду |
парнікаво́дам |
| В. |
парнікаво́да |
парнікаво́даў |
| Т. |
парнікаво́дам |
парнікаво́дамі |
| М. |
парнікаво́дзе |
парнікаво́дах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
парнікаво́д, ‑а, М ‑дзе, м.
Спецыяліст да парніковаму гародніцтву.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
парниково́д сад. парнікаво́д, -да м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)