парке́тчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, спецыяліст па вырабе і насціле паркету.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парке́тчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. парке́тчык парке́тчыкі
Р. парке́тчыка парке́тчыкаў
Д. парке́тчыку парке́тчыкам
В. парке́тчыка парке́тчыкаў
Т. парке́тчыкам парке́тчыкамі
М. парке́тчыку парке́тчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

парке́тчык м. парке́тчик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парке́тчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца вырабам або насцілам паркету.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парке́тчик парке́тчык, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парке́тчыца, ‑ы, ж.

Жан. да паркетчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)