паркану́ць гл. поркаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паркану́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паркану́ парканё́м
2-я ас. паркане́ш парканяце́
3-я ас. паркане́ паркану́ць
Прошлы час
м. паркану́ў паркану́лі
ж. паркану́ла
н. паркану́ла
Загадны лад
2-я ас. паркані́ паркані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час паркану́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паркану́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Аднакр. да поркаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́ркаць, -аю, -аеш, -ае; незак., каго-што (разм.).

Тыкаць, пароць.

П. палкай у зямлю.

|| аднакр. паркану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| наз. по́рканне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)