парашко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. парашко́вы парашко́вая парашко́вае парашко́выя
Р. парашко́вага парашко́вай
парашко́вае		 парашко́вага парашко́вых
Д. парашко́ваму парашко́вай парашко́ваму парашко́вым
В. парашко́вы (неадуш.)
парашко́вага (адуш.)		 парашко́вую парашко́вае парашко́выя (неадуш.)
парашко́вых (адуш.)
Т. парашко́вым парашко́вай
парашко́ваю		 парашко́вым парашко́вымі
М. парашко́вым парашко́вай парашко́вым парашко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

парашко́вы

1. порошко́вый;

2. спец. (о лекарстве) порошо́чный;

○ ~вая металургі́я — порошко́вая металлу́рги́я

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парашко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да парашку; зроблены з парашку. Парашковае малако.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парашо́к, -шку́ і -шка́, мн. -шкі́, -шко́ў, м.

1. -шку́. Дробна расцёртыя частачкі цвёрдага рэчыва.

Зубны п. (для чысткі зубоў).

2. -шка́. Лекавае рэчыва пэўнай дазіроўкі ў раздробненым выглядзе.

Лякарства ў парашках.

◊

Сцерці ў парашок каго (разм.). — жорстка расправіцца; звычайна як выраз пагрозы.

|| прым. парашко́вы, -ая, -ае.

Парашковае малако (з малочнага парашку).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

магні́тна-парашко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. магні́тна-парашко́вы магні́тна-парашко́вая магні́тна-парашко́вае магні́тна-парашко́выя
Р. магні́тна-парашко́вага магні́тна-парашко́вай
магні́тна-парашко́вае		 магні́тна-парашко́вага магні́тна-парашко́вых
Д. магні́тна-парашко́ваму магні́тна-парашко́вай магні́тна-парашко́ваму магні́тна-парашко́вым
В. магні́тна-парашко́вы (неадуш.)
магні́тна-парашко́вага (адуш.)		 магні́тна-парашко́вую магні́тна-парашко́вае магні́тна-парашко́выя (неадуш.)
магні́тна-парашко́вых (адуш.)
Т. магні́тна-парашко́вым магні́тна-парашко́вай
магні́тна-парашко́ваю		 магні́тна-парашко́вым магні́тна-парашко́вымі
М. магні́тна-парашко́вым магні́тна-парашко́вай магні́тна-парашко́вым магні́тна-парашко́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

порошо́чный парашко́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

порошко́вый парашко́вы;

порошко́вая металлу́рги́я парашко́вая металу́ргія.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пігме́нт, -у, М -нце, м. (спец.).

1. Рэчыва ў арганізме чалавека, жывёл і раслін, якое надае афарбоўку скуры, валасам, кветкам і лісцю.

2. Хімічны парашковы фарбавальнік.

|| прым. пігме́нтны, -ая, -ае і пігме́нтавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)