парася́тнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
парася́тнік |
парася́тнікі |
| Р. |
парася́тніка |
парася́тнікаў |
| Д. |
парася́тніку |
парася́тнікам |
| В. |
парася́тнік |
парася́тнікі |
| Т. |
парася́тнікам |
парася́тнікамі |
| М. |
парася́тніку |
парася́тніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
парася́тнік м., с.-х. порося́тник
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
парася́тнік, ‑а, м.
Памяшканне, хлеў для парасят.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
порося́тник с.-х. парася́тнік, -ка м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)