парасстаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., каго-што.

Расставіць усё, многае або ўсіх, многіх.

П. крэслы ў зале.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парасстаўля́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. парасстаўля́ю парасстаўля́ем
2-я ас. парасстаўля́еш парасстаўля́еце
3-я ас. парасстаўля́е парасстаўля́юць
Прошлы час
м. парасстаўля́ў парасстаўля́лі
ж. парасстаўля́ла
н. парасстаўля́ла
Загадны лад
2-я ас. парасстаўля́й парасстаўля́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час парасстаўля́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

парасстаўля́ць сов. (о многом)

1. расста́вить; расположи́ть, размести́ть;

2. расста́вить, раздви́нуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парасстаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго-што.

Расставіць усё, многае або ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парасстаўля́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад парасстаўляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парасстаўля́ны

1. расста́вленный; располо́женный, размещённый;

2. расста́вленный, раздви́нутый;

1, 2 см. парасстаўля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расста́вить сов.

1. в разн. знач. расста́віць, мног. парасстаўля́ць;

расста́вить часовы́х расста́віць (парасстаўля́ць) вартавы́х;

расста́вить но́жки ци́ркуля расста́віць но́жкі цы́ркуля;

2. (расширить) портн. растачы́ць, мног. парасто́чваць;

расста́вить воротни́к руба́хи растачы́ць каўне́р кашу́лі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)