параспіра́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
параспіра́ю |
параспіра́ем |
| 2-я ас. |
параспіра́еш |
параспіра́еце |
| 3-я ас. |
параспіра́е |
параспіра́юць |
| Прошлы час |
| м. |
параспіра́ў |
параспіра́лі |
| ж. |
параспіра́ла |
| н. |
параспіра́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
параспіра́й |
параспіра́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
параспіра́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
параспіра́ць сов., разг. (о многих, о многом)
1. распере́ть;
2. безл., разг. распере́ть, разнести́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
параспіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Разм. Расперці ўсё, многае або ўсіх, многіх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
распере́ть сов., разг. распе́рці, мног. параспіра́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)