параспуха́ць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́е; -а́ем, -а́еце, -а́юць; зак.

Распухнуць — пра ўсё, многае ці ўсіх, многіх.

Параспухалі ногі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

параспуха́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - параспуха́ем
2-я ас. - параспуха́еце
3-я ас. параспуха́е параспуха́юць
Прошлы час
м. параспуха́ў параспуха́лі
ж. параспуха́ла
н. параспуха́ла
Загадны лад
2-я ас. - параспуха́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час параспуха́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

параспуха́ць сов. (о многих, о многом) в разн. знач. распу́хнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

параспуха́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

Распухнуць — пра ўсё, многае або ўсіх, многіх. Твар палоннага акрываўлены, вочы і губы параспухалі, з носа цячэ кроў. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распу́хнуть сов., прям., перен. распу́хнуць, мног. параспуха́ць;

распу́хнуть от уши́ба распу́хнуць ад уда́ру;

па́пка чрезме́рно распу́хла разг. па́пка празме́рна распу́хла;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)