Verbum

анлайнавы слоўнік

параспуска́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., каго-што.

Распусціць усё, многае або ўсіх, многіх.

П. вучняў на канікулы.

П. косы.

П. старыя світары.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

параспуска́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

параспуска́ць сов. (о многих, о многом)

1. в разн. знач. распусти́ть;

2. распусти́ть; разбалова́ть, избалова́ть;

3. (крылья) распра́вить;

4. (сноп) разостла́ть;

5. (воз) развяза́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

параспуска́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Распусціць усё, многае або ўсіх, многіх. Некаторыя.. ўзапрэлі, параспускалі шынялі, другія нават скінулі іх. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

параспушча́ць сов., см. параспуска́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разврати́ть сов.

1. (приучить к разврату) разбэ́сціць, мног. паразбэ́шчваць;

2. (довести до морального разложения) разбэ́сціць, мног. паразбэ́шчваць;

3. (избаловать) распусці́ць, мног. параспуска́ць, раздуры́ць, мног. паразду́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распусти́ть сов., в разн. знач. распусці́ць, мног. параспуска́ць;

распусти́ть са́хар в воде́ распусці́ць цу́кар у вадзе́;

распусти́ть ученико́в на кани́кулы распусці́ць ву́чняў на кані́кулы;

распусти́ть коми́ссию распусці́ць камі́сію;

распусти́ть ребёнка распусці́ць дзіця́;

распусти́ть во́лосы распусці́ць валасы́;

◊

распусти́ть ню́ни разру́мзацца, распусці́ць ню́ні;

распусти́ть го́рло (гло́тку) распусці́ць го́рла;

распусти́ть слю́ни распусці́ць слі́ну, раскі́снуць;

распусти́ть язы́к распусці́ць язы́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)