параспу́джваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Распудзіць усіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

параспу́джваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. параспу́джваю параспу́джваем
2-я ас. параспу́джваеш параспу́джваеце
3-я ас. параспу́джвае параспу́джваюць
Прошлы час
м. параспу́джваў параспу́джвалі
ж. параспу́джвала
н. параспу́джвала
Загадны лад
2-я ас. параспу́джвай параспу́джвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час параспу́джваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

параспу́джваць сов. (о многих) распуга́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

параспу́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Распудзіць усіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

параспу́джваны распу́ганный; см. параспу́джваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распуга́ть сов. распу́дзіць, мног. параспу́джваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)