параспо́рваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Распароць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

параспо́рваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. параспо́рваю параспо́рваем
2-я ас. параспо́рваеш параспо́рваеце
3-я ас. параспо́рвае параспо́рваюць
Прошлы час
м. параспо́рваў параспо́рвалі
ж. параспо́рвала
н. параспо́рвала
Загадны лад
2-я ас. параспо́рвай параспо́рвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час параспо́рваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

параспо́рваць сов. (о многом) распоро́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

параспо́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Распароць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

параспо́рваны распо́ротый; см. параспо́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

параспо́рваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад параспорваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

попоро́ть​I сов. папаро́ць; параспо́рваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распоро́ть сов. распаро́ць, мног. параспо́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перепоро́ть​I сов. (распороть всё, многое) параспо́рваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)