парасо́нік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. гл. парасон.

2. Тое, што і парасон (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парасо́нік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. парасо́нік парасо́нікі
Р. парасо́ніка парасо́нікаў
Д. парасо́ніку парасо́нікам
В. парасо́нік парасо́нікі
Т. парасо́нікам парасо́нікамі
М. парасо́ніку парасо́ніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

парасо́нік м., в разн. знач. зо́нтик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парасо́нік, ‑а, м.

1. Памянш. да парасон (у 1, 2 знач.).

2. Тое, што і парасон (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парасо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Прыстасаванне для засцярогі ад дажджу або сонца ў выглядзе замацаванага на доўгай ручцы складнога каркаса, абцягнутага тканінай.

2. Стрэшка над чым-н.

3. Суквецце, у якога ўсе кветкі размешчаны ў адной плоскасці.

|| памянш. парасо́нік, -а, мн. -і, -аў, м. (да 1 і 2 знач.).

|| прым. парасо́ністы, -ая, -ае і парасо́навы, -ая, -ае.

Парасоністая пальма.

Парасонавыя расліны (морква, пятрушка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зонтик

1. парасо́н, -на м.;

2. бот. парасо́нік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)