паразмо́чвацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
паразмо́чваецца |
паразмо́чваюцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
паразмо́чваўся |
паразмо́чваліся |
| ж. |
паразмо́чвалася |
| н. |
паразмо́чвалася |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
паразмо́чваўшыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паразмо́чвацца сов. (о многом) размочи́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
размочи́ться размачы́цца, мног. паразмо́чвацца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)