паразло́мліваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
паразло́мліваю |
паразло́мліваем |
| 2-я ас. |
паразло́мліваеш |
паразло́мліваеце |
| 3-я ас. |
паразло́млівае |
паразло́мліваюць |
| Прошлы час |
| м. |
паразло́мліваў |
паразло́млівалі |
| ж. |
паразло́млівала |
| н. |
паразло́млівала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
паразло́млівай |
паразло́млівайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
паразло́мліваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паразло́мліваць сов. (о многом) разлома́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паразло́мліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Тое, што і паразломваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паразло́мліваны разло́манный; см. паразло́мліваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разлома́ть сов.
1. разлама́ць, мног. паразло́мліваць;
2. (разрушить) разлама́ць, мног. паразло́мліваць, разбуры́ць, мног. паразбу́рваць, паразбура́ць; см. разла́мывать;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)