паразло́мліваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паразло́мліваю паразло́мліваем
2-я ас. паразло́мліваеш паразло́мліваеце
3-я ас. паразло́млівае паразло́мліваюць
Прошлы час
м. паразло́мліваў паразло́млівалі
ж. паразло́млівала
н. паразло́млівала
Загадны лад
2-я ас. паразло́млівай паразло́млівайце
Дзеепрыслоўе
прош. час паразло́мліваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паразло́мліваць сов. (о многом) разлома́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паразло́мліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Тое, што і паразломваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паразло́мліваны разло́манный; см. паразло́мліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разлома́ть сов.

1. разлама́ць, мног. паразло́мліваць;

2. (разрушить) разлама́ць, мног. паразло́мліваць, разбуры́ць, мног. паразбу́рваць, паразбура́ць; см. разла́мывать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)