паразжо́ўваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
паразжо́ўваю |
паразжо́ўваем |
| 2-я ас. |
паразжо́ўваеш |
паразжо́ўваеце |
| 3-я ас. |
паразжо́ўвае |
паразжо́ўваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
паразжо́ўваў |
паразжо́ўвалі |
| ж. |
паразжо́ўвала |
| н. |
паразжо́ўвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
паразжо́ўвай |
паразжо́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
паразжо́ўваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
паразжо́ўваць сов. (о многом) разжева́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паразжо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разжаваць усё, многае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разжева́ть сов., прям., перен. разжава́ць, мног. паразжо́ўваць;
◊
разжева́ть и в рот положи́ть разжава́ць і ў рот палажы́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)