паразваро́чваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Развярнуць усё, многае.

П. сцены.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паразваро́чваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паразваро́чваю паразваро́чваем
2-я ас. паразваро́чваеш паразваро́чваеце
3-я ас. паразваро́чвае паразваро́чваюць
Прошлы час
м. паразваро́чваў паразваро́чвалі
ж. паразваро́чвала
н. паразваро́чвала
Загадны лад
2-я ас. паразваро́чвай паразваро́чвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час паразваро́чваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паразваро́чваць сов. (о многом) развороти́ть, развали́ть, разру́шить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паразваро́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Развярнуць усё, многае. Паразварочваць сцены.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паразваро́чваны разворо́ченный, разва́ленный, разру́шенный; см. паразваро́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разворо́чать сов., прост. развярну́ць, разваро́чаць, мног. паразваро́чваць, раскіда́ць, мног. параскіда́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

развороши́ть сов., разг. разварушы́ць, разваро́чаць, мног. паразваро́чваць; растрэ́сці, мног. парастраса́ць, парастрэ́сваць; раскіда́ць, мног. параскіда́ць; (о сене в прокосах) разбі́ць, мног. паразбіва́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разры́ть сов.

1. раскапа́ць, мног. параско́пваць; (рылом — о животных) разры́ць, мног. паразрыва́ць;

2. (привести в беспорядок) разг. раскапа́ць, мног. параско́пваць, развярну́ць, мног. паразваро́чваць;

он разры́л все мои́ ве́щи ён раскапа́ў (развярну́ў) усе мае́ рэ́чы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)