паразбіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Разабраць усё, многае або ўсіх, многіх.

П. тавары.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паразбіра́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. паразбіра́ю паразбіра́ем
2-я ас. паразбіра́еш паразбіра́еце
3-я ас. паразбіра́е паразбіра́юць
Прошлы час
м. паразбіра́ў паразбіра́лі
ж. паразбіра́ла
н. паразбіра́ла
Загадны лад
2-я ас. паразбіра́й паразбіра́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час паразбіра́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паразбіра́ць сов. (о многих, о многом) разобра́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паразбіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разабраць усё, многае або ўсіх, многіх. Усю ж .. [Арыніну] маёмасць: хібарку-хату, хлявец і чатыры дзесяціны зямлі сваякі паразбіралі. Колас. К вясне гэтыя два забудоў[шчы]кі паразбіралі хаты і пасцягвалі бярвенне к дарозе. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паразбіра́ны разо́бранный; см. паразбіра́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паразбіра́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад паразбіраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разобра́ть сов.

1. в разн. знач. разабра́ць, мног. паразбіра́ць;

разобра́ть весь това́р разабра́ць уве́сь тава́р;

разобра́ть предложе́ние грам. разабра́ць сказ;

разобра́ть по́черк разабра́ць по́чырк;

разобра́ть часы́ разабра́ць гадзі́ннік;

2. (какой-л. вопрос) разабра́ць; (рассмотреть) разгле́дзець;

разобра́ть де́ло разгле́дзець (разабра́ць) спра́ву;

3. (охватить, оказать сильное действие) разабра́ць; (охватить — о чувстве, желании и т. п.) узя́ць, ахапі́ць, агарну́ць, апанава́ць;

его́ разобра́л хмель яго́ разабра́ў хмель;

его́ разобра́л страх яго́ ўзяў (ахапі́ў, агарну́ў, апанава́ў) страх;

его́ разобра́ло сомне́ние яго́ ўзяло́ (ахапі́ла) сумне́нне;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)