паражо́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паражо́ны паражо́ная паражо́нае паражо́ныя
Р. паражо́нага паражо́най
паражо́нае		 паражо́нага паражо́ных
Д. паражо́наму паражо́най паражо́наму паражо́ным
В. паражо́ны (неадуш.)
паражо́нага (адуш.)		 паражо́ную паражо́нае паражо́ныя (неадуш.)
паражо́ных (адуш.)
Т. паражо́ным паражо́най
паражо́наю		 паражо́ным паражо́нымі
М. паражо́ным паражо́най паражо́ным паражо́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паражо́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паражо́ны паражо́ная паражо́нае паражо́ныя
Р. паражо́нага паражо́най
паражо́нае		 паражо́нага паражо́ных
Д. паражо́наму паражо́най паражо́наму паражо́ным
В. паражо́ны (неадуш.)
паражо́нага (адуш.)		 паражо́ную паражо́нае паражо́ныя (неадуш.)
паражо́ных (адуш.)
Т. паражо́ным паражо́най
паражо́наю		 паражо́ным паражо́нымі
М. паражо́ным паражо́най паражо́ным паражо́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паражо́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паражо́ны паражо́ная паражо́нае паражо́ныя
Р. паражо́нага паражо́най
паражо́нае		 паражо́нага паражо́ных
Д. паражо́наму паражо́най паражо́наму паражо́ным
В. паражо́ны (неадуш.)
паражо́нага (адуш.)		 паражо́ную паражо́нае паражо́ныя (неадуш.)
паражо́ных (адуш.)
Т. паражо́ным паражо́най
паражо́наю		 паражо́ным паражо́нымі
М. паражо́ным паражо́най паражо́ным паражо́ных

Кароткая форма: паражо́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паражо́ны

1. поражённый;

2. поражённый, сражённый;

1, 2 см. паразі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паражо́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад паразіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бруцэлёзны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бруцэлёзу; паражоны бруцэлёзам. Бруцэлёзнае захворванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вашы́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Паражоны вошамі.

2. перан. Разм. груб. Ужываецца ў лаянкавых выразах. Чорт вашывы!

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́шчурны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да яшчуру, уласцівы яму. Яшчурная хвароба.

2. Паражоны, заражаны яшчурам. Яшчурная скаціна. Яшчурнае малако.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пара́лічны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да паралічу. Паралічны прыпадак.

2. Паражоны паралічам. Паралічны хворы. / у знач. наз. пара́лічны, ‑ага, м.; пара́лічная, ‑ай, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поражённый

1. (ударом) паражо́ны; уда́раны;

2. (побеждённый) паражо́ны, перамо́жаны; (разбитый) разбі́ты;

3. мед. пашко́джаны; (разбитый) разбі́ты;

4. перен. ура́жаны; (удивлённый) здзі́ўлены;

5. юр. пазба́ўлены (каго, чаго);

поражённый в права́х пазба́ўлены право́ў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)