парадчэ́ць гл. радчэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парадчэ́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. парадчэ́е парадчэ́юць
Прошлы час
м. парадчэ́ў парадчэ́лі
ж. парадчэ́ла
н. парадчэ́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час парадчэ́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

парадчэ́ць сов., см. парадзе́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парадчэ́ць, ‑эе; зак.

Тое, што і парадзець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радчэ́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -э́е; незак.

Тое, што і радзець.

Радчэў туман.

|| зак. парадчэ́ць, -э́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пореде́ть сов. парадзе́ць, парадчэ́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)