парагва́йцы, ‑аў; адз. парагваец, ‑вайца, м.; парагвайка, ‑і, ДМ ‑вайцы; мн. парагвайкі, ‑ваек; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Парагвая.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парагва́йка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. парагва́йка парагва́йкі
Р. парагва́йкі парагва́ек
Д. парагва́йцы парагва́йкам
В. парагва́йку парагва́ек
Т. парагва́йкай
парагва́йкаю		 парагва́йкамі
М. парагва́йцы парагва́йках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

парагва́ец,

гл. парагвайцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парагва́йка,

гл. парагвайцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парагва́ец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. парагва́ец парагва́йцы
Р. парагва́йца парагва́йцаў
Д. парагва́йцу парагва́йцам
В. парагва́йца парагва́йцаў
Т. парагва́йцам парагва́йцамі
М. парагва́йцу парагва́йцах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)