парагва́ец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
парагва́ец |
парагва́йцы |
| Р. |
парагва́йца |
парагва́йцаў |
| Д. |
парагва́йцу |
парагва́йцам |
| В. |
парагва́йца |
парагва́йцаў |
| Т. |
парагва́йцам |
парагва́йцамі |
| М. |
парагва́йцу |
парагва́йцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
парагва́ец парагва́ец, -ва́йца м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
парагва́ец,
гл. парагвайцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
парагва́йцы, ‑аў; адз. парагваец, ‑вайца, м.; парагвайка, ‑і, ДМ ‑вайцы; мн. парагвайкі, ‑ваек; ж.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Парагвая.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)