паравы́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да пары ​2. Паравая сіла. // Які прыводзяцца ў дзеянне парай. Паравы рухавік. Паравы млын. Паравая машына. // Які выкарыстоўвае цяпло пары. Паравая ванна. Паравое ацяпленне.

2. Прыгатаваны па пары. Паравая рыба. Паравыя катлеты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паратурбі́на, ‑ы, ж.

Паравая турбіна.

[Ад пара і ням. Turbine.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кампа́ўнд

‘паравая машына’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кампа́ўнд кампа́ўнды
Р. кампа́ўнда кампа́ўндаў
Д. кампа́ўнду кампа́ўндам
В. кампа́ўнд кампа́ўнды
Т. кампа́ўндам кампа́ўндамі
М. кампа́ўндзе кампа́ўндах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

турбі́на, -ы, мн. -ы, -бі́н, ж.

Рухавік, які ператварае кінетычную энергію вады, пары, газу ў механічную работу.

Паравая т.

|| прым. турбі́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лакамабі́ль, -я, мн. -і, -яў, м.

Паравая перасоўная або стацыянарная ўстаноўка, якая прыводзіць у рух сельскагаспадарчыя і іншыя машыны; паравік.

|| прым. лакамабі́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

па́равы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. па́равы па́равая па́равае па́равыя
Р. па́равага па́равай
па́равае		 па́равага па́равых
Д. па́раваму па́равай па́раваму па́равым
В. па́равы (неадуш.)
па́равага (адуш.)		 па́равую па́равае па́равыя (неадуш.)
па́равых (адуш.)
Т. па́равым па́равай
па́раваю		 па́равым па́равымі
М. па́равым па́равай па́равым па́равых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

парамато́р, ‑а, м.

Спец. Паравая машына, якая выкарыстоўваецца як цяглавы рухавік самаходных машын бязрэйкавага транспарту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паравы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паравы́ парава́я параво́е паравы́я
Р. параво́га параво́й
параво́е		 параво́га паравы́х
Д. параво́му параво́й параво́му паравы́м
В. паравы́ (неадуш.)
параво́га (адуш.)		 параву́ю параво́е паравы́я (неадуш.)
паравы́х (адуш.)
Т. паравы́м параво́й
параво́ю		 паравы́м паравы́мі
М. паравы́м параво́й паравы́м паравы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ве́тразева-паравы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ве́тразева-паравы́ ве́тразева-парава́я ве́тразева-параво́е ве́тразева-паравы́я
Р. ве́тразева-параво́га ве́тразева-параво́й
ве́тразева-параво́е		 ве́тразева-параво́га ве́тразева-паравы́х
Д. ве́тразева-параво́му ве́тразева-параво́й ве́тразева-параво́му ве́тразева-паравы́м
В. ве́тразева-паравы́ (неадуш.)
ве́тразева-параво́га (адуш.)		 ве́тразева-параву́ю ве́тразева-параво́е ве́тразева-паравы́я (неадуш.)
ве́тразева-паравы́х (адуш.)
Т. ве́тразева-паравы́м ве́тразева-параво́й
ве́тразева-параво́ю		 ве́тразева-паравы́м ве́тразева-паравы́мі
М. ве́тразева-паравы́м ве́тразева-параво́й ве́тразева-паравы́м ве́тразева-паравы́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кампа́ўнд, ‑а і ‑у, М ‑дзе, м.

Спец.

1. ‑а. Паравая машына з двума цыліндрамі, у якіх пара працуе паслядоўна.

2. ‑у. Сумесь якіх‑н. рэчываў, якая не з’яўляецца хімічным злучэннем.

[Ад англ. compound — састаўны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)