парабля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; незак. (разм.).

Праводзіць час, робячы што-н., займаючыся чым-н.

Што ты цяпер парабляеш?

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парабля́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. парабля́ю парабля́ем
2-я ас. парабля́еш парабля́еце
3-я ас. парабля́е парабля́юць
Прошлы час
м. парабля́ў парабля́лі
ж. парабля́ла
н. парабля́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час парабля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

парабля́ць несов., разг.

1. поде́лывать;

як жыве́ш, што ~ля́еш? — как живёшь, что поде́лываешь?

2. (работать понемногу) поде́лывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парабля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; незак.

Разм. Праводзіць час, робячы што‑н.; займацца чым‑н. (ужываецца пераважна ў пытальных сказах). [Бруй:] — Здароў, Саўка! Што ты парабляеш там? Колас. [Надзя:] І што ж вы цяпер парабляеце? Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поде́лывать несов., разг. парабля́ць;

что вы поде́лываете? што вы парабля́еце?

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)