па́рабак
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
па́рабак |
па́рабкі
парабкі́ |
| Р. |
па́рабка |
па́рабкаў
парабко́ў |
| Д. |
па́рабку |
па́рабкам
парабка́м |
| В. |
па́рабка |
па́рабкаў
парабко́ў |
| Т. |
па́рабкам |
па́рабкамі
парабка́мі |
| М. |
па́рабку |
па́рабках
парабка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
па́рабак, -бка, мн. парабкі́, -о́ў і па́рабкі, -аў, м.
Наёмны сельскагаспадарчы рабочы ў памешчыцкай або кулацкай гаспадарцы.
|| ж. парабча́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.
|| прым. парабко́ўскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
па́рабак, -бка м. батра́к; рабо́тник
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
па́рабак, ‑бка; мн. парабкі, ‑оў і парабкі, ‑аў; м.
Наёмны сельскагаспадарчы рабочы ў памешчыцкай або кулацкай гаспадарцы. Зямля навокал была ўрадлівая.. Парабкоў тут было многа, бо фальваркі і маёнткі былі багатыя. Чорны. Было ў пана сямёра парабкоў, адзін аднаго прыгажэй і здатней. Лынькоў. Гнаў канвой парабкоў, — тупат ног за акном. Пан хадзіў па пакоі, чарнейшы ад хмары. Куляшоў. У хаце туліліся дзве сям’і парабкаў, але і іх не было, — паехалі араць на поле. Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Па́рабак ’наёмны сельскагаспадарчы рабочы ў памешчыцкай або кулацкай гаспадарцы’ (ТСБМ, Нас., Др.-Падб., Яруш.), па́робок, па́рубок (ТС), па́рабак, па́рабок, па́робак, парабчу́к ’тс’ (Сл. ПЗБ), паробкова́ць (ТС). Рус. па́робок ’хлопец’, укр. па́робок, па́рубок ’тс’, польск. parobek, parobczak ’батрак, парабак; хлопец’, славац. parobok ’хлопец’. Прасл. дыял. parobъкъ. Далей гл. раб, рабі́ць. Гл. Фасмер, 3, 208.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
парабко́ўскі гл. парабак.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
парабчу́к, ‑а, м.
Разм. Парабак-падлетак. [Зося:] — Дык гэта былы Сегенецкага парабак, парабчук, пастушок. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
батра́к па́рабак, -бка м., батра́к, -ка́ м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
батра́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.
Наёмны сельскагаспадарчы рабочы; парабак.
Ісці ў батракі.
|| ж. батра́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.
|| прым. батра́цкі, -ая, -ае.
Батрацкая доля.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)