папіха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. каго-што. Штурхаючы, падштурхваючы, прымушаць ісці або перамяшчаць у якім-н. напрамку.

П. каго-н. у плечы.

П. тачку.

2. перан., каго і кім. Абыходзіцца з кім-н. зняважліва, распараджацца кім-н.

Усякі тут будзе п. мяне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папіха́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. папіха́ю папіха́ем
2-я ас. папіха́еш папіха́еце
3-я ас. папіха́е папіха́юць
Прошлы час
м. папіха́ў папіха́лі
ж. папіха́ла
н. папіха́ла
Загадны лад
2-я ас. папіха́й папіха́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час папіха́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

папіха́ць несов.

1. (помогать, толкая) толка́ть, подта́лкивать;

2. (каго) перен. помыка́ть (кем);

уся́кі бу́дзе п. мяне́! — вся́кий бу́дет помыка́ть мно́ю!

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папіха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. каго-што. Штурхаючы або падштурхваючы, прымушаць ісці куды‑н. або перамяшчаць у якім‑н. напрамку. Я далікатна, але настойліва папіхаў худую спіну Апанаса Прохаравіча да дзвярэй. Пянкрат. Чалавек у чырвонай шапцы і начальнікі з ліхтарамі папіхаюць паравоз ззаду. Самуйлёнак.

2. перан.; каго. Абыходзіцца зняважліва з кім‑н. Даўно.. [Платон] ведаў Юрку Хмялеўскага — працаўніка і гаротніка, якога і тут, у маёнтку, папіхалі хто куды хацеў. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ту́ркать несов., прост. папіха́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папіха́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. папіхаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пота́лкивать несов., разг. папіха́ць, папі́хваць, пашту́рхваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папіха́цца несов., страд. толка́ться, подта́лкиваться; см. папіха́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

помыка́ть несов. папіха́ць (кім, чым, каго, што); распараджа́цца (кім, чым).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папі́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.

Тое, што і папіхаць (у 1 знач.). Поезд крануўся. Злазь хутчэй, а то не паспееш! Паўлік паволі ідзе ў калідорчык. Кандуктар папіхвае. Сташэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)