папі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
папі́ст |
папі́сты |
| Р. |
папі́ста |
папі́стаў |
| Д. |
папі́сту |
папі́стам |
| В. |
папі́ста |
папі́стаў |
| Т. |
папі́стам |
папі́стамі |
| М. |
папі́сце |
папі́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
папі́ст м., полит. папи́ст
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
папі́ст, ‑а, М ‑сце, м.
Прыхільнік папізму.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
папи́ст полит. папі́ст, -та м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)