папірало́гія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. папірало́гія
Р. папірало́гіі
Д. папірало́гіі
В. папірало́гію
Т. папірало́гіяй
папірало́гіяю
М. папірало́гіі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

папірало́гія ж. папироло́гия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папірало́гія, ‑і, ж.

Спецыяльная дысцыпліна, якая займаецца вывучэннем старажытных папірусаў; адгалінаванне палеаграфіі.

[Ад грэч. pápyros — папірус і logos — вучэнне]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папироло́гия папірало́гія, -гіі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)