папу́хнуць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -не; -нем, -неце, -нуць; папу́х, -хла; зак.

Апухнуць — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае.

Ногі папухлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папу́хнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - папу́хнем
2-я ас. - папу́хнеце
3-я ас. папу́хне папу́хнуць
Прошлы час
м. папу́х папу́хлі
ж. папу́хла
н. папу́хла
Дзеепрыслоўе
прош. час папу́хнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

папу́хнуць сов. (о многих, о многом) опу́хнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папу́хнуць, ‑не; ‑нем, ‑неце, ‑нуць; зак.

Апухнуць — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае. [Стракапытаў:] Зямлю падымаць трэба, іначай жонкі і дзеці, усе, усе папухнуць з голаду. Маўзон. Асвойтаўшыся, [гледачы] падганялі артыстаў: «Не драміце! Ногі папухлі, стоячы!» Місько.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)